Werk & privé

You’ve got to stop and smell the roses.

Wakker worden van een oorverdovend muzikaal ochtendconcert van allerlei verschillende speciale vogelroepjes, maar vooral de Rode Kardinaal zangvogels die buiten mijn slaapkamerraam zo prachtig de dag aankondigen. It’s a new day! En alleen dat al, het feit dat we een nieuwe dag mogen beleven van dit prachtige avontuur. Het geluk is overal om ons heen en zit hem, heel cliché vanzelfsprekend, in de kleine dingen. Gek genoeg zijn het vaak de dingen die ons niet bevallen die we met elkaar delen. Maar zomaar eens een opsomming geven van de zaken waar je heel blij van wordt is een uitstekende manier om je leven eens door een blij roze bril te bekijken…


Nu we inmiddels al bijna twee jaar voor mijn Luchtmachter’s werk in Washington DC wonen, en ik tot op heden geen eenduidig antwoord vond op mijn (werk-gerelateerde) vragen, werd het tijd voor een blog. Mijn laatste blog werd daarmee een publieke zoektocht naar antwoorden over ‘werken in het buitenland’. Daar werd ik (nog) niet heel blij van. Een oud-begeleider van mij zei altijd: alles waar je energie in stopt, dat groeit. Een risico van het schrijven van de bewuste blog was dat mijn negativiteit zou groeien. Kort daarna had ik echter ineens heel veel positieve input, opties, antwoorden, en inmiddels is er heel veel in werking gezet. Zo ook ik! Maar na mijn laatste blog over wat ik mis of zelfs lastig vind hier in DC, vond ik het dus hoog tijd om eens te delen wat ik allemaal geweldig vind aan ons avontuur en wat ik nooit had willen missen!

We zijn als gezin zo ongelofelijk veel naar elkaar toe gegroeid.

Het grootste geluk van onze ‘uitzending’ naar Amerika, met stip op nummer 1, is dat we als gezin zo ongelofelijk veel naar elkaar toe zijn gegroeid. Samen door zo’n proces heengaan, met alle bijbehorende emoties en moeilijkheden, uitdagingen en prachtige ervaringen, het is ongelofelijke rijkdom. Meer dan ooit vertrouw ik op ons als team, vertrouw ik erop dat wij met elkaar drempels kunnen slechten, moeilijkheden kunnen overwinnen en obstakels kunnen pareren. Dit avontuur leerde onze kinderen dat je soms ‘discomfort and uncertainty’ moet tolereren en het leerde ons als ouders om onze kinderen voor te bereiden op het pad dat ze (gaan) afleggen, in plaats van het pad klaarmaken voor onze kinderen.

Deze woorden kreeg ik gisteren in mijn schoot geworpen tijdens een door de ouderraad georganiseerde koffieochtend voor ouders, na drop-off meteen om 08:15u. De ouderraad nodigde psycholoog dr. Heather Tedesco uit om ouders mee te nemen in problematiek rond ‘anxiety and stress in kids’. Een heerlijk uur vol anekdotes uit haar praktijk, tips and trics, literatuur, informatie en handvatten. Grappig en scherp sprak ze over de drie psychologische basisbehoeften van de mens: competentie, relatie en autonomie. Ze borduurde voort op denkers als Carol Dweck (fixed/growth mindset), Brené Brown. Maar vooral ook haar gebruik van de beroemde ‘The man in the arena’ speech van Theodore Roosevelt zette me aan het denken.

Wat een geluk, om dit leven hier op dit moment te mogen leven. Om dit soort inspirerende koffieochtenden mee te pakken die mij de handvatten bieden om ‘anxiety’ te lijf te gaan, om mijzelf te ontwikkelen. Wat een geluk om onze kinderen deze school te mogen meegeven. Hen zo’n enorme rijke leerschool te kunnen bieden deze jaren. Ze komen straks terug in Nederland met zoveel wijsheid, spreken en schrijven drie talen maar kunnen bovenal uit ervaring vertellen dat je moeilijkheden kunt overwinnen, dat het het waard is om in de arena te staan, to dare greatly! The price is high, the reward is great.

Elke dag hier heeft zo zijn eigen uitdagingen, heck, het leven hier heeft zijn uitdagingen, ver weg van familie.

Maar elke dag ben ik bovenal ongelofelijk dankbaar voor wat we beleven, leren, ontdekken. Het heerlijke huis waar we in mogen wonen! Hoe prachtig het voorjaar hier is. De bomenpracht, de bloesem, de natuur. Hoe groots deze omgeving is. Hoeveel er te doen is, van prachtige concerten (zo ongeveer in onze achtertuin) bij Wolftrap tot sportieve events tot educatieve events tot sociale events! Hoeveel er te zien is, alle roadtrips die we al maakten en die we nog gaan maken de komende tijd. Hoe geweldig ik het vind om mijzelf te hebben kunnen herontdekken in de chaotische wirwar van werk, kinderen, opvoeden, het leven. Ik heb geleerd dat het vrijheid biedt wanneer je loslaat, dat het werkelijk vrij voelt om niet langer gebonden te zijn aan 1 plek, aan 1 land, aan 1 cultuur. Ik heb geleerd hoe goed het leven is/kan zijn in Nederland, en hoe je dat pas écht ziet als je er niet bent. Ik heb geleerd hoeveel mijn kinderen aankunnen, hoe ik hen echt de wind niet uit de zeilen hoef te halen, hoef te beschermen, hoe zij het zelf toch echt wel redden. Hoe mijn liefde voor mijn man alleen maar is gegroeid sinds we hier zijn geland, onze relatie wordt alleen maar meer, beter, sterker. Hoe we elkaar nog meer zijn gaan waarderen door de uitdagingen waarvoor we kwamen te staan. Hoe we samen leerden, ons afzonderlijk van elkaar en ook samen door-ontwikkelden. Hoe bijzonder ik het vind dat ik (wij) zulke lieve vriendinnen, vrienden en fijne hechte nieuwe vriendschappen heb(ben) kunnen sluiten.

Daar kan menig groep acht musical nog een stevig puntje aan zuigen.

Over een week mag Rocco zijn ‘grade two play’ opvoeren met zijn klas. Hun basisschool heeft kunst en cultuur hoog in het vaandel, en jaarlijks – vanaf Kindergarten (Elle mag over een maand met haar klas een (Frans) play opvoeren, La poule Maboule!) – produceert iedere klas een eigen toneelstuk. En niet zomaar eentje. Daar kan menig groep acht musical nog een stevig puntje aan zuigen. Ik herinner me dat ik, toen we hier net woonden, onverwacht The Lion King zag, door grade three (groep 5). Fenomenaal. Ontroerd keek ik ernaar, zó knap. Een lang verhaal kort… over een week mag Rocco’s groep het toneelstuk opvoeren: It’s a jungle out there. De moraal van het verhaal, en de tekst die Rocco als Eduardo the Elephant mag citeren:

“You’ve got to stop and smell the roses. You have to learn to appreciate the things around you, to realize that there are things in life that are more important than money, clothes, or being popular.”

It’s a jungle out there people! Vergeet niet te luisteren naar de prachtige ochtendconcerten die we al te vaak voor lief nemen, of niet eens meer horen omdat we zo druk zijn… stop, smell and love the roses.


En of Lies het goed in de gaten heeft! Genieten zit ‘m in kleine dingen. Fluitende vogels, de zon op je toet, je lippen die het schuim raken van het eerste biertje weer op het terras. We kunnen ons soms zo verliezen in de hectiek van de dag. Daarom, weer of geen weer, naar buiten dit weekend, zuig de longen vol met frisse lucht, sluit je ogen en… geniet gewoon even. Leuk als je hieronder je reactie achterlaat.

LiesYou’ve got to stop and smell the roses.
lees meer

‘Desperate housewife’ of ‘Carrierebitch’?

Wanneer de dagen voorbij gaan als stroop, je e-mailbox alleen maar volloopt met reclame en kortingsacties, je jaloers bent op iedereen die ‘s avonds weer thuis komt en moe is van school en werk, Netflix je beste vriend is en je schermtijd ‘off the charts’ gaat, dan weet je dat het weer zover is……..

Jolanda‘Desperate housewife’ of ‘Carrierebitch’?
lees meer

Superwoman!

“Mam, wanneer gaan we nou mijn kinderfeestje vieren?” Ik denk: kinderfeestje… zijn verjaardag was afgelopen herfst… oh sh*t! We hebben nog steeds geen kinderfeestje gegeven, ach het is al bijna maart, niets aan de hand toch?! Natuurlijk voelde ik me alweer de “slechtse moeder ooit” en probeer ik met alle macht excuses te bedenken waarom dat nu nog steeds niet gebeurd was: mama heeft school op vrijdag, en papa was in Las Vegas, toen kwam Sinterklaas en Kerst, en daarna ging papa naar Tuscon, toen waren we druk met familie en was papa te druk in Leeuwarden…. Mijn ’mentale babbelbox’, zoals we dat in coachingsland noemen, werkte 100% over maar het kwam gewoon uit op 1 ding: Geen Tijd!!

TessaSuperwoman!
lees meer

De rollen omgekeerd

Al na 3 weken verkering ging mijn lief voor het eerst op uitzending in onze relatie. Hevig verliefd zijn en je lief dan 9 weken moeten missen, dat is geen lolletje. Zeker niet als de uitzending ook nog eens in de kerstperiode valt, vol met feestjes en diners waar je dan in je eentje naar toe moet.

EstherDe rollen omgekeerd
lees meer

De partner van….in balans

Balans, ook wel genoemd een toestand waarin alles aan alle kanten even zwaar is. Maar moet een ‘toestand’ per se aan alle kanten even zwaar zijn? En is zwaar dan niet gewoon een relatief begrip afhankelijk van wat je kan en bereid bent om te tillen? Mijn verhaal gaat niet zozeer over het verdelen van zwaarte. Het gaat over het rigoureus wegnemen van het gewicht dat ik niet meer wilde tillen.

JadeDe partner van….in balans
lees meer

Genieten, je moet het maar kunnen

Vol enthousiasme stap ik naar buiten en trek de deur achter me dicht. De nog enigszins frisse, maar onmiskenbare lentegeuren dringen mijn neus binnen en met een diepe teug vul ik mijn longen. Terwijl ik op mijn telefoon de juiste app probeer te openen, rent er een paar meter voor mijn voeten een jong eekhoorntje voorbij. Geschrokken van mijn gedaante blijft hij me schuin achter een boom in de gaten houden, maar ik blijk gelukkig geen gevaar. 

ManoukGenieten, je moet het maar kunnen
lees meer

Partner Van… een vak apart!

Vanuit een fris Arizona met 9 graden Celsius, bij deze mijn eerste bijdrage aan het Partner Van platform! Ik hoop dat jullie er wat aan zullen hebben of het op zijn minst amusant zullen vinden wat ik allemaal met jullie deel. (Dat het hier in Arizona ‘fris’ is, is overigens best bijzonder, aangezien we over een paar maanden vanaf 8 uur ’s ochtends al in temperaturen van boven de 30 graden zullen zitten.) Ik ben inmiddels alweer 15 jaar Partner Van en wil jullie graag meenemen in hoe ik deze ‘rol’ beleef, zie en invul. Het is voor mij echt een vak apart om Partner Van te zijn en op vele momenten is het zoeken geweest naar de juiste weg hierin, en nog steeds. Inmiddels heb ik wel een paar belangrijke inzichten vergaard die mij helpen mijn ‘rol’ te vervullen. Misschien hebben jullie er ook wat aan.

LiesbethPartner Van… een vak apart!
lees meer

Onze digikids, hoe gaan we daarmee om?

Vele van ons hebben ze rondlopen en op de bank zitten: digikids. Onze digitaal georiënteerde prinsjes en prinsesjes. Vooral als onze Luchtmachter van huis is zijn we er misschien wel wat ‘soepeler’ in. Of niet dan? Daarom een (in)kijkje op het opvoeden. Want het gaat ons als ‘Partners Van’ met onze kids niet altijd even makkelijk af. Zeker niet in deze ‘moderne tijd’. Of nog specifieker: de digitale, snelle, alles-kan-alles-mag-wereld waarin we ze laten opgroeien. En alle zorgen die dat met zich meebrengt. Jullie bekend met Simon Sinek? Ik kom zelf uit de Marketing-wereld en ik ken de beste man van zijn ‘golden circle’. Maar goed… Zijn filmpje over de millennials zagen wij (volgens mij een keer in bed op FB, heel slecht… moeten we het ook eens over hebben) voorbij komen en zette ons flink aan het denken.
MoniqueOnze digikids, hoe gaan we daarmee om?
lees meer

Bier & bitterballen

De eerste tien jaar van J’s carrière op het 300 Squadron, waren gevuld met uitzendingen (Bosnië, Irak en Afghanistan). Sommigen van jullie zullen zich de periode tussen 2001 en 2011 nog wel herinneren.

Per jaar was hij gemiddeld zes maanden weg. Drie maanden op uitzending en de overige drie maanden was hij op oefening. Een hele onrustige periode en vooral moeilijk uit te leggen aan mensen die niet in het ‘wereldje’ zitten, hoe dat voelt. De opmerking: “Daar heb je toch zelf voor gekozen” viel in die tijd erg slecht bij mij… (eigenlijk nog steeds).

Vooral de zondag, als iedereen iets met z’n familie ging doen, voelde als een waardeloze dag. Gelukkig leerde ik vrij snel een aantal hele leuke ‘vriendinnen van…’ kennen en zij begrepen maar al te goed hoe het voelde om weer alleen te zijn en wat een stomme dag die zondag is.

En zo werd de Bier&Bitterballenclub opgericht. Als een van onze mannen op uitzending was, zagen we elkaar op zondag voor een hapje en een drankje. Uitleggen hoe je je voelde hoefde niet, want zij begrepen het zelfs zonder woorden…

Foto 1

Foto 2                           

Foto 1: Zomer 2006 onze mannen waren alle drie tegelijk op uitzending. Via skype konden we elkaar toch af en toe zien. Foto 2: Zomer 2018 Een BBQ van de club met mannen en kids.(Doen we meestal zonder 🙂 )

Tijden zijn veranderd, uitzendingen vinden gelukkig niet meer zo veelvuldig plaats…maar de Bier&Bitterballenclub bestaat nog steeds. We zien elkaar niet meer zo vaak, maar de band die blijft. En dit is een van de redenen waarom ik het belangrijk vind om met elkaar in contact te zijn. Ik gun iedereen een Bier & Bitterballenclub.


Heb jij ook een clubje? Vertel het ons!
Heb jij ook een soort gelijk ‘clubje’ als Elke, of zie je ook geregeld andere Partners Van? Dat vinden we natuurlijk heel erg leuk om te horen en te zien. Deel jullie ervaringen met andere Partners Van en blog mee op dit platform. We zijn altijd op zoek naar Partners Van die ons iets te vertellen hebben. Of het nu een blog is, een recept, een video, jouw tips over het leven als Partner Van, you name it!
Mail ons: redactie@departnersvan.nl Dan staat ook jullie blog binnenkort hier.

ElkeBier & bitterballen
lees meer

Een burn-out door je gezin? Het is mogelijk…

Wat als we met z’n allen beslissen vandaag, nu, eens wat minder te moeten, en meer gaan ont-moeten. Mooi begin van het nieuwe jaar, zodat je beslagen ten ijs komt na de vakantie.

Heb jij als Partner Van ook een vraag over stress? Dan kun je deze aan ons stellen door een mailtje te sturen naar redactie@departnersvan.nl, of een reactie onderaan het bericht achterlaten. Want je bent zeker niet de enige van ons die hiermee te maken heeft. Lees hier maar gauw verder:

RedactieEen burn-out door je gezin? Het is mogelijk…
lees meer